Onderscheiden

In Woudenberg begraven


Mailconact met neef Ben van Kuyk (zoon van zus Rina) en zoon Dirk Vermeij:

Ik heb vooral het overlijden van Adrie en mijn vader van heel nabij meegemaakt. Adrie en Rina logeerden bij ons toen dat gebeurde.
Ze logeerden in Woudenberg bij Dirk Vemeij, broer van Rina.

Na 18 jaar gingen Adrianus, Catharina en zoon Dick weer even terug naar Nederland voor een vakantie en om hun (groot)moeder te zien, die op dat moment 85 jaar was.
Voor hun reis naar Oostenrijk zouden ze de caravan van mijn vader hebben meegenomen, maar die reis hebben ze dus niet kunnen maken.

Op 17 juli 1970 bezochten Adrie en zwager Dirk een bouwwerk van Dirk in Amsterdam. Op de terugweg wilden zij lunchen in Maarssen, een vroegere woonplaats van Dirk. Voor het restaurant aan de Maarsseveense vaart werden ze aangereden door de dorpsarts en zijn op de kop in de vaart terecht gekomen. Pas na 20 minuten heeft men ze uit de auto kunnen halen en werden beiden naar het academisch ziekenhuis in Utrecht vervoerd.
Na drie dagen in coma te zijn geweest overleed Dirk.
Adrie, die niet in coma was en volgens de artsen een goede prognose had overleed twee dagen later (22 juli) toch geheel onverwacht aan een zogenaamd hypervolaemisch infarct (een hartinfarct door vochtoverbelasting van de longen, net toen de artsen het ontslag uit het ziekenhuis wilden gaan voorbereiden).

Als jonge arts was zeer ik betrokken bij hun opname in Utrecht. Mijn vader is overleden omdat we zelf hebben gevraagd de behandeling te staken. Er was geen hoop op een normaal leven meer.
Met mijn oom Adrie heb ik nog veel gesproken, hij was binnen een dag in een stabiele conditie en we dachten allemaal dat hij het zou redden.

Jan is direct overgevlogen en heeft zijn vader nog gezien voor de begrafenis. Beiden zijn in Woudenberg begraven. De schuldvraag van het ongeluk is door de rechter uiteindelijk beantwoord, de arts had aan dat ongeluk volledig schuld. Rina is nog een jaar bij Griet in huis gebleven, in dat jaar zijn Ben en Renee voor een korte periode overgekomen.

Er is na het ongeluk gesjoemeld door de plaatselijke polite met de getuigenverklaringen, omdat de veroorzakende arts een plaatselijke bekendheid was en ten tijde van het ongeluk onder invloed.
We hebben opnieuw getuigenverklaringen onder ede laten afnemen bij de rechtbank en toen bleek dat mijn vader geen enkele blaam trof. De agenten zijn gestraft voor valsheid in geschrifte.
Het oplossen van de schuldvraag was een hele geruststelling voor mij en mijn Australische familieleden.

Er was inderdaad veel onenigheid in de familie, maar de band tussen de kinderen van Oma Pauw was altijd zeer hecht. Zij hadden regelmatig en goed contact met elkaar.
De relatie tussen de kinderen uit het eerste huwelijk van Willem en zijn tweede echtgenote was erbarmelijk slecht. Volgens mijn vader, oom Arie en tante Rina heeft deze mevrouw (zo noemden ze haar) hen nooit aanvaard als kinderen. Ze mochten hun school niet afmaken maar moesten maar geld gaan verdienen voor het nieuw te stichten gezin. Zulks geschiedde tot groot en blijvend ongenoegen, want ze waren alle drie zeer begaafde kinderen. Maar het gaf hen wel een hechte band. Tante Rina is op een gegeven moment als kind uit huis geplaatst omdat ze heel veel slaag kreeg van haar stiefmoeder. Ze is toen ondergebracht bij Ome Kobus Pauw, een heel aardige broer van Anthonia Pauw. Ome Kobus kan ik me nog goed herinneren, omdat ik op weg naar school altijd bij hem langs kwam. Hij was fietsenmaker in de Bilt en woonde naast de school.

Ik ben als kind een aantal keren bij mijn opa in Oudewater geweest, hij leerde mij trommelen want hij was tamboer geweest in de plaatselijke harmonie. Maar mijn halfooms en -tantes heb ik niet of nauwelijks gekend. Alleen Wim, varensgezel en ook relatief jong overleden.

==============
09-02-2020: mail:
Hallo Marielle,
Onderstaand bericht stuurde ik ook via de site waar de stamboom op staat:
Ik heb een boek over mijn vader, Gerrit Wiechert Kleisen geschreven , die o.a in de knokploeg van Aalten aktief is geweest. In mijn boek komt ook Dick Vermey voor.
Die zou geboren zijn op 3 juli 1913 in Oudewater. Over die geschiedenis heb ik veel documentatie maar ik ben nog op zoek naar meer details en ik hoop dat ik op deze wijze contact kan krijgen met familie van Dirk Vermeij alias(?) Dick Verwey
Ik ben zeer benieuwd naar uw reactie,
Met vriendelijke groet,
Gerrit Kleisen
===============
11-02-2020: mail van Gerrit:
Hallo Marielle,
De belangrijkste verzetsdaad waarbij Dick Vermey is betrokken is de volgende:
Dirk (Dick) Vermey was in de Tweede Wereldoorlog ondergedoken in de Achterhoek bij Aalten. Daar maakte hij deel uit van het verzet. In 1944 houdt een verrader, Willy Marcus het verzet in plan voor om wapens op te halen in Rheden, die afkomstig zouden zijn van de Witte Brigade, het verzet uit België. Er is een vergadering over, waarbij mijn vader, Gerrit Kleisen sterk tegen het plan is maar voor argumenten van de leider van zijn groep Cees Ruizendaal, zwicht en uiteindelijk gaat iedereen met het plan akkoord. Dick Vermey zal met Gerrit Jan van der Boogerd naar Zutphen gaan om de laatste details te regelen en als dat in orde komt een seintje zal geven aan de rest van de groep die dan naar Rheden zal komen. Dat gebeurd ook. Na het groene licht voor de actie worden Dick en van der Boogerd gearresteerd en afgevoerd naar een SS-kamp Avegoor in Ellecom.
De rest van de groep: Cees Ruizendaal, Jan Ket, Feitze de Vries en mijn vader ontmoeten elkaar in Beltrum, waar de verrader ze ophaalt met een vrachtwagen. Onderweg ontdekt mijn vader bloed in de auto waardoor er toch wantrouwen ontstaat tegen Markus. Het lukt hen om in Doesburg met een smoes uit de auto te komen. Later worden er twee gevangen genomen en ook naar Avegoor gebracht. Cees Ruizendaal sterft in een gevecht met een groep van de Sicherheidsdienst, die ook mijn vader arresteert. Mijn vader wordt ook naar Avegoor gebracht. De volgende dag gaan ze naar Arnhem om verhoord te worden. Daarna worden ze op transport gestelt naar Vught. Op weg daarnaar toe weten Jan Ket, Feitze de Vries, Dick Vermey en mijn vader te ontsnappen. Mijn vader wordt echter opnieuw opgepakt. Jan Ket en Feitze de Vries gaan uiteindelijk naar Aalten terug, waar ze het verzetwerk oppakken. Dick Vermey ontmoet zijn vrouw en duikt ergens onder en overleeft de oorlog. Mijn vader wordt door de Duitsers gefusilleerd.
Van de meeste overlevende betrokkenen heb ik een verklaring gevonden ook van Dick Vermey.
Ik ben opzoek geweest of er nog meer door hem binnen de familie over het verzet bekend is.
Van daar mijn zoektocht.
Ik heb over mijn vader een boek geschreven, waarin dit verhaal is opgenomen. Ik overweeg een tweede druk en ben opzoek naar aanvullende gegevens.
Hopelijk vind je iemand die iets hierover kan vertellen.
Met vriendelijke groet,
Gerrit Kleisen
=============================